Wskaźnik masy ciała (ang. Body Mass Index (BMI); również: wskaźnik Queteleta II) – jest współczynnikiem zależnym od masy ciała i od wzrostu. Klasyfikacja wskaźnika BMI została opracowana wyłącznie dla dorosłych i nie może być stosowana u dzieci. Dla oceny prawidłowego rozwoju dziecka wykorzystuje się inne wskaźniki, takie jak siatki centylowe.
Oznaczanie wskaźnika masy ciała ma duże znaczenie w ocenie zagrożenia chorobami związanymi z nadwaga i otyłością, np. cukrzycą, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą. Podwyższona wartość BMI związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia takich chorób.
BMI jest bardzo prosty w użyciu, jest jednak dosyć niedokładnym wskaźnikiem niedowagi i nadwagi oraz ryzyk chorób z nimi związanych. Przykłądowo kulturyści mogą mieć BMI wskazujące na skrajną otyłość, posiadając jednocześnie bardzo mało tkanki tłuszczowej. Z drugiej strony, BMI zupełnie zdrowych, szczupłych i wysokich lekkoatletów może wskazywać na skrajną niedowagę. Dlatego związek między wielkością wskaźnika a ryzykiem chorób może się znacząco różnić.
W tym kontekście warto pamiętać, że dokładniejszym, ale trudniejszym do zmierzenia bez specjalistycznej aparatury wskaźnikiem zagrożeń wynikających z nadmiaru tkanki tłuszczowej jest procentowa zawartość tłuszczu w organizmie.
